SGP Goedereede

Op 30 april 2005 was Arjan van Wijk te gast in Den Haag ter gelegenheid van het regerings jubileum van Koningin Beatrix.

Het is 30 april 2005 vroeg dag. Ik ben uitgenodigd als 25-jarige voor de Bijzondere Vergadering van de Staten Generaal, welke staat in het teken van het zilveren regeringsjubileum van HM Koningin Beatrix. Uit de kleinere gemeenten van Nederland zijn 225 25-jarigen als gasten van de volksvertegenwoordigers uitgenodigd. Deze 25-jarigen staan symbool voor de toekomst. De viering in de Ridderzaal gaat over haar Koningschap, als symbool van continuïteit en eenheid van onze samenleving. Ik ben op deze bijzondere dag de gast van PVDA-politica mevrouw mr. N. Albayrak.

Al vroeg rij ik met de auto Den Haag binnen. Het is nog rustig in de stad. De mensen die je tegen komt zijn van de opruimingsdienst, welke de straten na koninginnenacht weer begaanbaar proberen te maken. Na wat speurwerk vind ik een parkeerplaats naast het Malieveld. Na 10 minuten lopen en enkele politiemensen te zijn gepasseerd, sta ik voor de ingang van het Tweede Kamer gebouw aan de Lange Poten. In de uitnodigingsbrief die ik enkele weken voor dit evenement heb ontvangen, zat een prachtige uitnodigingskaart, welke nu uitstekend van pas komt. Na het passeren van een detectiepoortje en het tonen van deze uitnodigingskaart, sta ik in de imposante Statenpassage. Hier ontvang ik een badge, welke toegang verschaft tot de Ridderzaal, tevens ontvang ik een nummer welke correspondeert met het nummer van mijn gastvrouw, zodat we elkaar snel kunnen vinden.

De eerste persoon die ik ontmoet is onze fractievoorzitter Van der Vlies. Hij stelt voor een bakje koffie te halen. Een heerlijk bakje koffie nuttigen, onder het genot van een gebakje, doet een mens goed. Dan kan de speurtocht beginnen. Deze is snel ten einde als blijkt dat mevrouw Albayrak met het kamerkoor aan het oefenen is, om straks de Koningin toe te zingen. In de resterende tijd tot 9.00 uur ontmoet ik onze persvoorlichter Menno de Bruyne. Hij nodigde ons als jongeren weer uit voor een bezoek aan de Tweede Kamer, want de dropjes zijn op. Om 9.00 uur vertrekken we naar de Ridderzaal en gaat het feest beginnen.

In de Ridderzaal zoekt een ieder zijn 'eigen' zitplaats op en wacht het signaal van de bel af. Het teken dat er wat bijzonders staat te gebeuren. Om 9.30 dient iedereen zijn zitplaats te hebben ingenomen. Tien minuten later betreden de ministers en staatssecretarissen de Ridderzaal en nemen hun plaats in. Ik zit 3 banken achter onze regeringsmensen en heb een mooi overzicht over de gehele zaal. Allerlei camera’s staan opgesteld om maar niets te missen van deze Bijzondere Verenigde Vergadering. Overal staan hostesses om alles in goede banen te leiden.

Er worden door de plv. griffier enkele mededelingen van huishoudelijke aard gedaan. Onder leiding van de dirigent, met ondersteuning van muziekkorps en zangers, wordt het welkomstlied geoefend. De stemming zit er direct goed in. Iedereen heeft er zin in.

Om 10.10 uur betreden de beide kamervoorzitters de Ridderzaal. De Bijzondere Verenigde Vergadering wordt door de voorzitter mevr. mr. Timmerman-Buck geopent. Het zo bijzondere karakter van deze vergadering vindt zij typerend voor deze dag. Dit is in de geschiedenis niet eerder voorgekomen, vandaar ook de naam Bijzondere Verenigde Vergadering.

Door de Commissie van In- en Uitgeleide worden ZKH de Prins van Oranje en HKH Prinses Máxima en de overige leden van de Koninklijke familie naar hun plaatsen begeleid, terwijl wij allemaal staande toekijken en een glimp van de Koninklijke familie proberen op te vangen. Het draaiboek zit strikt in elkaar en precies om 10.30 uur betreedt de Koningin de Ridderzaal. Zij wordt begeleidt door de beide Kamervoorzitters. Dit was een bijzonder spannend moment, omdat nu duidelijk zal worden of we het welkomstlied in een zo korte tijd ons eigen hebben gemaakt. 'De Koningin' schalt het door de Ridderzaal, dit is het sein voor de muziekanten om het welkomstlied 'Een feestelijk manifes' aan te vangen. Het refrein van het welkomstlied wordt door iedereen uit volle borst meegezongen. Dit tekent de sfeer in de Ridderzaal.

Als een ieder weer in alle rust zijn zitplaats heeft ingenomen, is het tijd voor de Voorzitter om een welkomstwoord uit te spreken aan de Koningin en familie. Zij wijst op het houten kunstkabinet. Dit is vervaardigd door gehandicapten. Dergelijke kunstkabinetten dienden vroeger ter bewaring van voorwerpen met een speciale betekenis. Een ieder die een bijdrage aan deze vergadering levert zal een specifiek voorwerp, welke een speciale betekenis heeft, in het kunstkabinet leggen.

Er volgen nu enkele filmopnamen van tweespraken van 25-jarigen met ‘hun' kamerlid. Welke door de aanwezigen via opgestelde videoschermen zijn te bekijken. In de filmopnamen komen steeds drie onderwerpen aan bod: kijk van hen op ons land, zijn bevolking en het Koningschap. Voorwerpen die hiervoor symbool staan worden door hen, onder muzikale begeleiding, in het kunstkabinet gelegd. De diversiteit in de verschillende filmpjes was opvallend en mooi. Het was voor ieder wat wils. Twee filmpjes spraken mij bijzonder aan en wel het filmpje met Van der Vlies, waar het ouderschap mooi in naar voren kwam en het filmpje met Hendrikje Mulder uit Staphorst waarin de naam van God nog wordt genoemd.

Tussen de filmpjes door zijn er diverse toespraken, waarin wordt stilgestaan bij het Zilveren Regeringsjubileum van HM de Koningin. In de verschillende toespraken werden diverse uitspraken van de Koningin aangehaald. Het ging van 1980 tot 2004 en terug. De Koningin werd vooral geprezen om haar kennis van zaken en doorzettingsvermogen, ook in moeilijke tijden. Er waren veel woorden van lof, waar we ons zelf graag bij aansluiten. Er werden toespraken gehouden door de beide Kamervoorzitters en minister-president Balkenende. Hij deed aan het eind van zijn toespraak een typerende uitspraak: 'Eigenlijk mogen we ons zelf feliciteren met zo’n Majesteit.'

Door de Voorzitters van de Staten van Aruba en van de Staten van de Nederlandse Antillen wordt na een korte toelichting een voorwerp in het kunstkabinet geplaatst. Om het geheel nog wat op te vrolijken zijn er verschillende muzikale optredens. De toekomst klinkt door in het pianospel van de gebroeders Jussen van 8 en 12 jaar uit Hilversum. Dit was werkelijk fenomenaal. Adembenemend. Als laatste zingt het speciaal samengestelde kamerkoor a capella twee coupletten van het Wilhelmus. Wij luisteren staande in uiterste stilte naar deze zang.

HM de Koningin en de leden van de Koninklijke familie verlaten onder begeleiding van de beide Kamervoorzitters de Ridderzaal. De Koningin ontvangt nu een aantal jubileumpostzegels. Wij luisteren ondertussen naar het schitterende pianospel wat Lucas Jussen (12 jr) ten gehore brengt. Op videoschermen kunnen we de aubade op het binnenhof meebeleven.

Tijdens het verlaten van de Ridderzaal krijgt elke aanwezige een aandenken. Dit bestaat uit een boekje over het herdenkingsraam en een zilveren regeringsjubileumlepeltje. Dit is een uniek aandenken. We lopen over het binnenhof terug naar de Statenpassage waar een lunch staat aangericht.

Een half uur eerder als gepland opent de Voorzitter van de Tweede Kamer de lunch. Eten en drinken kan volop worden genuttigd. Het smaakt fantastisch. Mijn gastvrouw, mevrouw Albayrak, en ik hebben een rustig plaatsje opgezocht om van gedachten te wisselen en om onze maaltijd te nuttigen.

We besluiten om samen nog een rondje door gebouw K (PVDA-gebouw) te maken, zodat ik wat meer van de PVDA en van mevrouw Albayrak te weten kom. Nebahat Albayrak is geboren op 10 april 1968 in Turkije. Ze is een progressieve moslim. Zij is sinds mei 1998 lid van de Tweede Kamer der Staten Generaal voor de PVDA. Zij studeerde rechten in Leiden en Ankara en politieke wetenschappen in Parijs. Na haar studie werkte ze o.a. bij het Landelijk Bureau Racismebestrijding te Utrecht en als beleidsmedewerker bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken in Den Haag. Woordvoering: civielrecht, internationaal recht, Europa (Justitie, Binnenlandse Zaken).

We hebben bijzonder leuke gesprekken gehad. Tijdens de gesprekken heb ik haar mening gevraagd over een aantal actuele onderwerpen. Hieronder een selectie:

1. Europese Grondwet

Ik ben een groot voorstander. Ik geloof in Europa. Vrede en Veiligheid zijn twee belangrijke zaken die Europees breed geregeld kunnen worden. Ik ben niet naïef. Er moet nog wel het één en ander gebeuren, maar daar is juist Europa een hulpmiddel bij, denk aan projecten als justitie en integratie. Het wordt allemaal democratiser, kleine landen krijgen meer macht. Een aantal kernwoorden: socialer, minder bureaucratie en meer openbaar.

2. SGP

Democratie is iets heel bijzonder. We moeten hier blij mee zijn en dit behouden. Als er een groep mensen is in Nederland die een bepaalde opvatting hebben en deze groep behaalt de zeteldrempel, dan moet deze groep bestaansrecht ontvangen. Dus SGP moet er gewoon zijn. Dat is democratie. Inhoudelijk kan ik niet begrijpen dat een partij anno 2005 nog standpunten kan uitdragen, zoals het vrouwenstandpunt. Religieuze opvattingen dienen niet bepalend te zijn voor de besluitvorming. Geloof is wel een onderdeel van de identiteit.

3. Fundamentalist (situatie tav Burgemeester van Belzen Barendrecht)

Dit woord wordt te pas en te onpas gebruikt. In veel gevallen wordt gesproken over moslimfundamentalisten, terwijl er dan extremisten wordt bedoeld. Een fundamentalist staat ergens voor. Een fundamentalist doet in veel gevallen een handeling vanuit godsdienstige overtuiging. Democratie en fundamentalisme kunnen uitstekend samengaan.

4. Bijzonder onderwijs.

De discussie rond bijzonder onderwijs wordt misbruikt. Doordat er angst voor de Islam is zouden bijzondere scholen moeten sluiten. We zouden ons beter moeten verdiepen in achtergronden van bepaalde groeperingen. Scholen met een godsdienstige identiteit moet kunnen. Extremisme op scholen moet worden uitgebannen en dit gebeurt ook. Ook de reformatorische scholen hebben met deze discussie te maken.

Aan alles komt een einde. Ook aan deze schitterende en bijzondere dag. Om nooit te vergeten. Ik heb bijzondere leuke ervaring opgedaan met de PVDA, houden zo! Met dank aan PVDA-vrouw Nebahat Albayrak!

A.T. van Wijk